«Τήν θαυματουργόν σου Εἰκόνα Θεοτόκε πλουτήσαντες»
Τήν 1ην τοῦ μηνός Ὀκτωβρίου μέ λαμπρότητα, κλήρος καί λαός, τίμησαν τήν ἑορτήν τῆς Συνάξεως τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Γοργοϋπηκόου στήν Ἐνορία τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Ἐλευσῖνος.
Ἥταν πρίν ἀπό λίγα χρόνια πού ὁ Μακαριστός Γέροντας κυρός Γρηγόριος καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Δοχειαρίου ἔστειλε ὥς εὐλογία στήν Ἐνορία μας ἀκριβές ἀντίγραφο τῆς θαυματουργοῦ Εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Γοργουπηκόου. Μέ ἀφορμή αὐτήν τήν παρακαταθήκη ὁ προϊστάμενος τοῦ Ἐνοριακοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ π. Χρυσόστομος, μετά τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου καί κατόπιν ἐπιθυμίας καί συνδρομῆς ἐυλαβῶν ἐνοριτῶν, ἁγιογράφησαν παρόμοια μικρότερου μεγέθους βυζαντινή Εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Γοργοϋπηκόου, ἡ ὁποῖα ἐνθρονίσθηκε σέ παραδοσιακό ξυλόγλυπτο προσκυνητάρι, ὅπου τῆς ἀφιερώθηκαν τρεῖς ἀσημένιες κανδήλες καθώς καί υπέροχες μπρούτζινες ντόλτσες μέ περίτεχνα διακοσμημένα ξυλοκέρια, μέ φυσικό διάκοσμο καί ἐξαπτέρυγα Σεραφίμ. Τό προσκηυνητάρι μέ τήν Ἱερᾶ Εικόνα τῆς Παναγίας τῆς Γοργοΰπηκόου βρίσκεται τοποθετημένο μόνιμα σέ ἐμφανές σημεῖο ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Ἐλευσῖνος, ὥστε οἱ πιστοί ἀνά πᾶσα στιγμή νά δύνανται μέ εὐκολία νά προστρέχουν εἰς τήν Ἱεράν Ἐἰκόνα τῆς Παναγίας καί νά ἐναποθέτουν τήν προσευχή καί τήν ἀγωνία τους. Ἡ δε Γοργοϋπήκοος θά ἀνταποκρίνεται ἄμεσα καί θα πρεσβεύει γιά τήν ὑγείαν ὅλων μας, μά κυρίως γιά ὅλα τά πρός σωτηρίαν αἰτήματά μας.
Γιά τήν Ἰστορία τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Εἰκόνος πρέπει νά γνωρίζουμε ὅτι, ἡ θαυματουργή Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γοργοϋπηκόου βρίσκεται στήν Ἱερά Μονή Δοχειαρίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Μία ἀπό τῆς πλέον γνωστές θαυματουργές Εἰκόνες πού φυλάσσονται στό Ἁγιώνυμον Ὄρος εἶναι ἡ θαυματουργή Εἰκόνα τῆς Γοργοϋπηκόου. Εἶναι παλαιά τοιχογραφία τῆς Παναγίας πού βρίσκεται ἐξωτερικά στόν ἀνατολικό τοίχο τῆς τράπεζας τῆς Μονῆς καί πρός τά δεξιά τῆς εἰσόδου της. Τό 1664 μ.Χ. ὀ τραπεζάρης Νείλος, δηλαδή ὁ μοναχός πού εἶχε τό διακόνημα νά εὐπρεπίζει τήν τράπεζα γιά τήν ὥρα τοῦ φαγητοῦ τῶν πατέρων, περνοῦσε τακτικά μπροστά ἀπό τήν Εἰκόνα κρατῶντας στό χέρι ἀναμμένα δαδιά, ὥστε νά βλέπει τίς νυχτερινές ὥρες καί νά τελεῖ τό διακόνημά του στήν τράπεζα. Τότε κάποια ἀπό τίς πολλές φορές πού περνούσε μπροστά ἀπό τήν Εἰκόνα τῆς Θεομήτορος, ἄκουσε μιά φωνή νά τοῦ λέει τά ἐξής: «Νά μήν ξαναπεράσεις ἀπό ἐδῶ μέ δαδιά καπνίζοντας τήν Εἰκόνα μου». Ὁ μοναχός Νείλος δέν ἔδωσε ἱδιαίτερη σημασία στήν φωνή, ἡ ὁποία ὅμως σύντομα ξανακούστηκε ἐπιτιμῶντας αὐστηρά τόν μοναχό καί ἀφήνοντάς τον τυφλό. Οἰ ἀδελφοί πατέρες τῆς Μονῆς, ἄρχισαν νά περνοῦν μέ πολύ εὐλάβεια μπροστά ἀπό τήν Εἰκόνα, τῆς κρέμασαν ἀκοίμητο καντήλι καί διέταξαν τό νέο τραπεζάρη νά τήν θυμιάζει καθημερινά.
Ὁ τυφλός μοναχός Νείλος περνούσε ὅλο τόν καιρό του σ’ ἔνα στασίδι μπροστά στήν Εἰκόνα παρακαλῶντας τήν Παναγία νά τόν συγχωρέσει καί νά τόν θεραπεύσει, πράγμα πού ἔγινε, ὅταν, γιά τρίτη πλέον φορά, ἀκούστηκε φωνή ἀπό τήν Εἰκόνα, πού πληροφοροῦσε τόν Νεῖλο ὅτι ἡ δέησή του εἰσακούστηκε καί ὅτι στήν δική Της μετά Θεόν προστασία καί σκέπη, θά ἔπρεπε ἀπό τώρα καί πέρα νά καταφεύγουν γιά κάθε τους ἀνάγκη οἱ μοναχοί τῆς Μονῆς. Αυτή δέ, θά τούς ἀκούει γρήγορα γιατί τό ὄνομά της εἶναι «Γοργοϋπήκοος». Πολύ σύντομα τό θαῦμα αὐτό καί ἡ ὑπόσχεση τῆς Θεοτόκου ἔγιναν γνωστά σ’ ὅλο τό Ὄρος καί ἡ θαυματουργός Εἰκόνα Της ἔγινε παναγιορειτικό προσκύνημα.
Ο διάδρομος κλείστηκε καί ἡ Εικόνα συμπεριλήφθηκε σέ παρεκκλήσι πού κτίστηκε πρός τά δεξιά Της. Τά θαύματά Της εἶναι ἄπειρα καί εἰδικός «προσμονάριος» Ἱερομόναχος ἐξυπηρετεῖ τίς ἀνάγκες τῶν πολλῶν προσκυνητῶν.
Ἔτη πολλά καί εὐλογημένα ἡ Παναγία καί ἡ Γοργοϋπηκοος νά μᾶς σκεπάζει ὅλους, ὥστε μέ εὐρωστία ψυχῆς καί σώματος νά ἑορτάσουμε ξανά τήν σύναξή Της.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος ἅ΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης…
Ὡς Θεόβρυτον κρήνην τῶν ἀΰλων χαρίτων σου,
τήν θαυματουργόν σου Εἰκόνα Θεοτόκε πλουτήσαντες,
ἐκ ταύτης τῶν θαυμάτων τά ροᾶς, ἀντλοῦμεν δαψιλῶς ὠς ἐξ Ἐδέμ·
Σύ γάρ Γοργοϋπήκοε βοηθός, πέλεις τῶν ἐκβοώντων Σοι·
Δόξα τοῖς σοῖς χαρίσμασιν Ἁγνή· δόξα τή παρθενίᾳ Σου·
δόξα τῇ πρός ἡμᾶς σου ἀνεκφράστῳ, προνοίᾳ Ἄχραντ
