Γράφει ο Ανδρέας Τσώκος,
Πρώην Γεν. Διευθυντής ΕΑΓΜΕ, Γεωλόγος MSc,
μέλος πολιτικής επιτροπής ΝΔ
Η Δυτική Αττική βρίσκεται αυτήν την χρονιά στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των πολιτιστικών πραγμάτων της Ευρώπης αλλά και ολόκληρου του πλανήτη, με την Ελευσίνα να τιτλοφορείται πλέον επίσημα «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2023».
Ο τίτλος της Πολιτιστικής είναι σίγουρα βαρύς, αλλά η Ελευσίνα, όπως και η ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Αττικής, μπορεί να τον «σηκώσει», δεδομένης της μακραίωνης ιστορίας της που χάνεται στους αιώνες, της σπουδαίας πολιτιστικής κληρονομιάς, της ενεργής κοινωνίας της στο σήμερα, που μπορεί και «χρωματίζει» τον θεσμό της πολιτιστικής με τα δικά μας τοπικά χρώματα.
Όλα αυτά τα ζήσαμε στην επίσημη τελετή έναρξης της Ελευσίνας Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, όπου γεμίσαμε με υπερηφάνεια για την περιοχή μας. Προσωπικά, όμως, αισθάνομαι την ανάγκη και την αγωνία αυτό που συμβαίνει στην Ελευσίνα αυτές τις ημέρες να μείνει παρακαταθήκη για την ευρύτερη περιοχή, σε επίπεδο πολιτισμικού κεφαλαίου αλλά και υποδομών για τους πολίτες της Δυτικής Αττικής.
Είναι αλήθεια ότι η Πολιτιστική και ο Δήμος Ελευσίνας, σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και την Περιφέρεια Αττικής, έχουν προχωρήσει σε μια σειρά υποδομών με αναβάθμιση πολλών παλαιών βιομηχανικών εγκαταστάσεων-ως αναπόσπαστο μέρος της ταυτότητας και της ιστορίας της περιοχής της Δυτικής Αττικής- και ακόμα χρειάζονται και χρησιμοποιούνται πολλοί δημόσιο χώροι και υποδομές για τις ανάγκες των πολλών και μεγάλων εκδηλώσεων της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Η Ελευσίνα και συνολικά η περιοχή μετατρέπεται σε ένα μεγάλο πολιτιστικό κέντρο όλης της Ευρώπης, με καλλιτέχνες, εκδηλώσεις, δημοσιότητα, αλλά και υποδομές.
Απολαμβάνουμε όλοι μας τις εκδηλώσεις, όπως κάθε χρόνο το μεγάλο φεστιβάλ των Αισχυλείων και όλες τις δράσεις πολιτισμού, στις υποδομές αυτές, όμως παράλληλα επιφορτιζόμαστε και με την ευθύνη να κρατήσουμε την πολύτιμη εμπειρία της Πολιτιστικής για το μέλλον μας.
Πρέπει να μαθαίνουμε από το πρόσφατο παρελθόν και να μην επαναλάβουμε λάθη του παρελθόντος. Δεν είναι πολύ μακρινό το 2004 των Ολυμπιακών Αγώνων, των εγκατελειμμένων κτιρίων, που εμφανίζουν μια θλιβερή πλέον εικόνα. Δεν θέλουμε αυτές τις εικόνες στα επόμενα χρόνια, που όλοι εμείς θα δούμε που ζούμε στη Δυτική Αττική. Οφείλουμε να διατηρήσουμε όσα θέλουμε ως ενεργοί πολίτες της Δυτικής Αττικής, να κρατήσουμε όσα θα δώσουν νέα προοπτική στην περιοχή μας, με βάση την μεγάλη μας πολιτιστική κληρονομιά. Ας μην αφήσουμε να χαθεί μια μεγάλη ευκαιρία για την Δυτική Αττική.
