της Αλέκας Σταματιάδη
Στην αρχή γράφτηκε η λέξη «επιτυχημένη» δίπλα στη λέξη «αδράνεια», αλλά δεν είναι και μεγάλη επιτυχία να μην κάνεις τίποτα.
Η απουσία δημοσιότητας, κινήσεων, δράσεων, έργων στα δημόσια πράγματα δείχνει τα τελευταία χρόνια να είναι αποτελεσματική. Ο Γρηγόρης Σταμούλης διανύει τη δεύτερη θητεία του ως Δήμαρχος Μεγαρέων, την οποία θέση προβλέπεται να κατέχει για σχεδόν δέκα χρόνια(δεδομένου ότι η πρώτη θητεία ήταν πενταετής βάσει «Κλεισθένη»). Η μία θέση υποστηρίζει ότι η διοίκηση Σταμούλη εργάζεται αθόρυβα για το νοικοκύρεμα του Δήμου Μεγαρέων. Βασική τακτική του τα λίγα λόγια. Γενικότερα επικρατεί μια «ησυχία», όπως αρκετοί λένε, τα τελευταία χρόνια στο Δήμο Μεγαρέων, όπου τα προβλήματα είναι πολλά και οι όποιες νέες πρωτοβουλίες σπανίως βρίσκουν την ανταπόκριση των δημοτών. Τρανό τελευταίο παράδειγμα η ημερίδα για την ασφάλεια στο Δήμο Μεγάρων. Ένα πρόβλημα που καίει με σχεδόν όλα τα σπίτια και τα μαγαζιά «ανοιγμένα» και τους πολίτες θύματα ληστειών έγινε θέμα ημερίδας με άδεια την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Μεγάρων.
Σπανίως συμβαίνει κάτι νέο, σπανίως ανακοινώνεται κάτι σημαντικό. Αρκετοί είναι όσοι υποστηρίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο «περνάνε» αρνητικά για την περιοχή μας θέματα, κάτω από το τραπέζι, χωρίς να είναι ενήμερη η τοπική κοινωνία, όπως συνέβη και με την καθυστερημένη πληροφόρηση για τα ορυχεία βωξίτη, όπως συνέβη με την υπολειτουργία του κέντρου υγείας Μεγάρων. Το περιβάλλον, η υγεία, η διαχείριση των απορριμμάτων, ο καλλωπισμός της πόλης μάλλον «μαραζώνουν» μαζί με τον δημόσιο διάλογο που συρρικνώνεται σε συγχαρητήρια και ευχές.
Όλα αυτά «ανθίζουν» στην άλλη πλευρά της σφαίρας και σε άλλο επίπεδο άσκησης πολιτικής. Με τη φετινή χρονιά πολλαπλών εκλογών και αλλαγών, όσον αφορά την περιοχή μας, με βουλευτές Δυτικής Αττικής, πλέον, να μπορούν να παρεμβαίνουν για τους πολίτες της νέας περιφέρειας και των Μεγάρων, έχουμε νέες ελπίδες, πράγμα που είναι παραπάνω από ορατό σε κείμενα, φωτογραφίες, συναντήσεις, χειραψίες. Πραγματικά ελπιδοφόρο όλο αυτό με τα νέα πρόσωπα-ιδιαίτερα σε μια περιοχή όπως ο Δήμος Μεγαρέων όπου δεν αλλάζουν ούτε οι αντιδήμαρχοι- αλλά μετά τις ευχές, τι είναι αυτό που μένει; Πόσο μπορούν οι πολίτες της Δυτικής Αττικής να χαρίζουν περιόδους χάριτος; Και τι μπορεί να γίνει τελικά πραγματικά;
Είναι γνωστά τα τέρατα της ελληνικής γραφειοκρατίας που εμποδίζει να προχωρήσουν γρήγορα έργα και της νοοτροπίας των πολιτών που εμποδίζει να αλλάξουν οι καταστάσεις. Όμως γιατί έγιναν οι εκλογές και γιατί εκλέχθηκαν οι αιρετοί; Για να υπηρετούν τις κοινωνίες, να αντιπροσωπεύουν τους πολίτες και να εργάζονται για να δίνουν λύσεις και να παράγουν έργο για όσο χρονικό διάστημα ορίζει ο νόμος και ο λαός.
Ο χρόνος είναι χρήμα και τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Μέχρι να υπάρχουν πράξεις, λύσεις και έργο. Στο μεσοδιάστημα και ως τότε, εδώ είμαστε και βλέπουμε.
