“Τα συμπεράσματά μας από την επίσκεψή του στο Κέντρο Υγείας Μεγάρων”
γράφει ο Μηνάς Αναστασάκης
Δικηγόρος
Μέλος ΚΠΕ Κινήματος Αλλαγής
Αν. Γραμματέας Επιστημονικών Φορέων ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ
Mία εβδομάδα συμπληρώνεται από την έλευση του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη στα Μέγαρα, με τον ίδιο να πραγματοποιεί επίσκεψη στο τοπικό Κέντρο Υγείας , προς επίρρωση του μηνύματος των αντοχών και της δυναμικής της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Ως υπεύθυνοι πολίτες, εξ’αρχής σταθήκαμε αρωγοί τόσο στην προσπάθεια αντιμετώπισης του covid, όσο και ως πρωτοστάτες της εμβολιαστκής εκστρατείας. Άλλωστε, αυτή τη μάχη τη δίνουμε όλοι μαζί, με το τέλος της πανδημίας να αποτελεί στόχο όλων μας. Την ίδια στιγμή, όταν τηρήσαμε την ξακουστή «ατομική ευθύνη», η κυβερνητική ευθύνη άρχισε σταδιακά να κάνει τη δική της εμφάνιση. Στην -επίσης- υποστελεχωμένη υγειονομικά Δυτική Αττική, το προηγούμενο Σάββατο, γίναμε στο ίδιο έργο θεατές. Αυτό, δηλαδή, της επίκλησης του συναισθήματος απέναντι στους υγειονομικούς που εδώ και δύο χρόνια, με υπερπροσπάθεια και μηδενική στήριξη δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα. Στους υγειονομικούς που καλούνται ως νοσούντες να δουλέψουν για να μην καταρρεύσει το ΕΣΥ. Στους υγειονομικούς που υποκριτικά καλούσαν να χειροκροτήσουμε από το μπαλκόνι, όταν οι ίδιοι αποζητούν το αυτονόητο. Αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, ενίσχυση του δημοσίου συστήματος Υγείας και φυσικά ένταξή τους στα βαρέα και ανθυγιεινά.
Οι γενικές και αόριστες δεσμεύσεις του πρωθυπουργού στα Μέγαρα αποτελούν ακόλουθο των πολιτικών του υπουργείου Υγείας. Τόσο με τον Βασίλη Κικίλια που «διακρίθηκε» για τις «1.300 ΜΕΘ που θα βοηθήσουν το ΕΣΥ», που βέβαια δεν προσελήφθη ποτέ το απαραίτητο δυναμικό για να της πληρώσει, όσο και με τον Θάνο Πλεύρη που με ένα υγειονομικό «law and order», στάθηκαν στον τιμωρητικό χαρακτήρα των προστίμων, αντί να πράξουν το αυτονόητο. Να επανορθώσουν στην αργοπορημένη επικοινωνιακή καμπάνια για τον εμβολιασμό και στο μήνυμα της σωτηρίας και όχι της επιβολής. Να κάνουν επιτέλους προσβάσιμη στον απλό εργαζόμενο που δεν έχει την ευχέρεια της ιδιωτικής κλινικής την περίθαλψή του. Έτσι λοιπόν, όταν η μετάλλαξη Όμικρον «σάρωσε τη χώρα» με εκατοντάδες χιλιάδες κρούσματα και χιλιάδες νεκρούς, με τα νοσοκομεία να έχουν παραλύσει και αντί για στήριξη να δέχονται καταστολή, όπως το Παίδων Πεντέλης, πως μπορούμε να νιώσουμε εμπιστοσύνη απέναντι στην πολιτεία και στις εξαγγελίες της για δημόσια και δωρεάν υγεία; Χαρακτηριστικό παράδειγμα πως τα απαραίτητα pcr και self test – και όχι μόνο για τους νοσούντες – πληρώνονται από την τσέπη τους, ως φορολογούμενοι. Και ακόμη, πως μπορούμε ως κάτοικοι της Δυτικής Αττικής, να αξιοποιήσουμε επιτέλους το -πολυπαθές- Θριάσιο Νοσοκομείο, που θα έπρεπε να αποτελεί σημείο αναφοράς για όλους μας;
Την ίδια στιγμή, η δέσμευση για ίδρυση γραφείου καταπολέμησης της ενδοοικογενειακής βίας τίθεται ξανά σε επικοινωνιακή και μόνο βάση, την ώρα μάλιστα που το παραπάνω φαινόμενο έχει λάβει «επιδημιολογικές διαστάσεις»… Τα δομικά ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας και η διαιώνισή τους αποτελούν χρόνια προβλήματα. Η πολιτική βούληση βάσει επικαιρότητας δεν μπορεί να συγκινήσει τους συγγενείς των γυναικών που δολοφονήθηκαν, των παιδιών που κακοποιήθηκαν και όσων άλλων έζησαν αυτό το μαρτύριο. Χρειάζεται η ίδια η πολιτεία να αναλάβει την αλλαγή αυτή, μέσω της ριζικής αποδόμησης όλων όσων κρατούν την κοινωνία έρμαιο της εγκληματικότητας (ιδιαιτέρως στην περιοχή μας) , κάτι που σίγουρα η ΝΔ δεν έχει πράξει τόσα χρόνια. Γιατί η πολιτική εξαγγελία από την πολιτική πράξη όχι μόνο απέχει, αλλά ο πυρήνας της επιχείρησης οφείλει να έχει επίκεντρο τον άνθρωπο. Επομένως, είναι πιο αναγκαία από ποτέ μία πραγματική ριζοσπαστική πρόταση, μία νέα διατύπωση της σοσιαλδημοκρατικής κοινωνικής πρότασης και του κοινωνικού συμβολαίου, για όσα αυτή βιώνει. Την προσέγγιση του κοινωνικού κράτους από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο, την αλληλεγγύη και την ουσιαστική συγκρότηση μηχανισμών εξάλειψης -πρωτίστως- και -δευτερευόντως-, αντιμετώπισης της βίας.
Αυτές ήταν, επί της ουσίας, οι «εισπράξεις» της περιοχής από το πέρασμα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Καμία πρόνοια, έστω προσωρινά, για λύση στα ζητήματα του Κέντρου Υγείας Μεγάρων αλλά και στην εγκληματικότητα της ευρύτερης περιοχής. Οι πολίτες της Μεγαρίδος και του Θριασίου Πεδίου έχουν και μνήμη αλλά και αλλεργία στη συντήρηση. Την ίδια αλλεργία που επιδεικνύει ο πρωθυπουργός στον δημόσιο χαρακτήρα του κοινωνικού κράτους.
