Το 2006 ο Νίκος Οικονομίδης κυκλοφόρησε τον δίσκο του «Αντικέρι». Είναι ένας μουσικός που πέρασε πολλά χρόνια παίζοντας στο πλάι ονομάτων όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Γιώργος Νταλάρας, η Δόρα Στράτου, ο Νίκος Παπάζογλου, μεταξύ πολλών άλλων. Με τον καιρό βέβαια, γύρισε στις κυκλαδίτικες ρίζες του και τη μουσική παράδοση της οικογένειάς του και αφιερώθηκε σε αυτή. Οταν, λοιπόν, κάποιος τον ρώτησε τότε, ποια είναι η επιτυχία του δίσκου, εκείνος απάντησε το ομώνυμο «Αντικέρι». «Αλλά το επόμενο που θα είναι επιτυχία, είναι “To Γλέντι”, τούς έλεγα», αναφερόμενος στο κομμάτι που έγραψε αυτός και ερμήνευσε η σύζυγός του, Κυριακή Σπανού. 

Είναι το τραγούδι που πιθανότατα, ακόμα και αν δεν έδωσε κάποιος το «παρών» φέτος σε καλοκαιρινά πανηγύρια, κάπου έχει ακούσει φευγαλέα, ή έχει δει τους στίχους «Μάτια μου, εγώ για σένα έχω, έρωτα που άλλο δεν αντέχω» να συνοδεύουν κάποιο meme.

Δύο σχεδόν δεκαετίες μετά την πρώτη του κυκλοφορία, το «Γλέντι» μοιάζει να διαχέεται προς διάφορους μουσικούς δρόμους. Το διασκεύασαν οι Γκιντίκι με την Ιουλία Καραπατάκη στα φωνητικά, φέρνοντάς το πιο κοντά σε πιο εναλλακτικούς ακροατές. Ο Νίκος Απέργης το έφερε πρόσφατα στα λαϊκά του μέτρα, στην πίστα το έχουν πει και ο Κωνσταντίνος Αργυρός με την Josephine, ενώ πριν από δύο μήνες το διασκεύασαν και οι Onirama (με τον ίδιο τον Ν. Οικονομίδη μάλιστα στο βιολί). Κυρίως, είναι βέβαια ένα κομμάτι που έμοιαζε «must» σε κάθε μικρό ή μεγάλο πανηγύρι που έγινε αυτό το καλοκαίρι ανά την επικράτεια, από διάσημους ή άσημους ερμηνευτές.

«Σχεδόν το επέβαλε ο κόσμος αυτό το τραγούδι»

Ο Νίκος Οικονομίδης, όμως, την επιτυχία αυτή τη βιώνει εδώ και 20 χρόνια. «Για μας αυτό με “Το Γλέντι” είναι μια συνέχεια, δεν καταλαβαίνουμε καμιά διαφορά. Αντιμετωπίζεται πάντα έτσι. Ηταν πάντα το τραγούδι αυτό μεγάλη επιτυχία και πριν γίνουν μόδα τα πανηγύρια», μας λέει τηλεφωνικά από την Πάρο, όπου από την πανδημία και μετά έχει εγκατασταθεί με τη σύζυγό του –ο ίδιος κατάγεται από τη Σχοινούσα.

Ποια ήταν η «συνταγή» για το τραγούδι του φετινού καλοκαιριού; «Ολα τα τραγούδια είναι έμπνευση και μαθηματικά», σχολιάζει. Και εξηγεί: «Ενα τραγούδι που λέγεται “Γλέντι” πρέπει να έχει καταρχάς ενέργεια γιατί ο άλλος χορεύει, οπότε πρέπει να συνδυάσεις τα μαθηματικά σωστά. Και πρέπει να υπάρχει και το “ταξίδι” σε αυτό. Επειτα, οι στίχοι πρέπει να κουμπώσουν σωστά, το νόημα δεν πρέπει να χρειάζεται πολλή σκέψη και να γίνεται κάτι αντίθετο από τη χαρά του γλεντιού».

“Το Γλέντι” είναι σε κλίμακα στην οποία δεν είναι κανένα παραδοσιακό τραγούδι. Εχει ομως το ήθος της παράδοσης. Είναι η παράδοση του τώρα

Ισως ο συνθέτης του «Γλεντιού» να αποδίδει την επιτυχία του και σε κάτι που το διαφοροποιεί από την αυστηρή παράδοση: «”Το Γλέντι” είναι σε κλίμακα στην οποία δεν είναι κανένα παραδοσιακό τραγούδι. Εχει όμως το ήθος της παράδοσης. Είναι η παράδοση του τώρα», λέει. Ο ίδιος βλέπει την παρακαταθήκη του ήχου του με μεγάλο σεβασμό. «Είναι πράγματα που έρχονται από τους πεθαμένους και πρέπει να τα φτάσουμε στους αγέννητους», όπως λέει χαρακτηριστικά.

Στην περίπτωση της μεγάλης επιτυχίας του καλοκαιριού, ο Νίκος Οικονομίδης νιώθει πως είναι κάτι που σε βάθος χρόνου συνέβη οργανικά: «Σχεδόν το επέβαλε ο κόσμος αυτό το τραγούδι. Ο κόσμος δεν το τραγουδάει απλά, το κραυγάζει». Και κάπως έτσι, το ένα φέρνει το άλλο: «Από την ώρα που σχηματίζεται μια μάζα, το τραγούδι εκτοξεύεται με γεωμετρική πρόοδο. Ο ένας μπορεί να το ακούει στην Ηπειρο, ο άλλος σε ποντιακό γλέντι. Και όταν κάποιος ακούει κάτι “στον χώρο του”, ενθουσιάζεται», ερμηνεύει.

Στην καρδιά του αστικού πανηγυριού

Τη μουσική του ο Νίκος Οικονομίδης δεν την κυκλοφορεί σε κάποια εταιρεία. Τα τραγούδια του όπως λέει, είναι «ελεύθεροι σκοπευτές» και άρα, όπως πατροπαράδοτα συνέβαινε παλαιότερα, μαθαίνονται «στόμα με στόμα», «πανηγύρι με το πανηγύρι». Από το ραντάρ του δεν έχουν ξεφύγει πάντως και αυτοί που άκουσαν τόσο πολύ το «Γλέντι» που του αφιέρωσαν κάμποσα memes «αγανάκτησης»: «Στα social είναι και κάποιοι που λένε “Φτάνει πια”. Ναι, αν το ακούνε από κακές εκτελέσεις ενδεχομένως να φτάνει πια», θα πει κι αυτός.

Στα social είναι και κάποιοι που λένε “Φτάνει πια”. Ναι, αν το ακούνε από κακές εκτελέσεις ενδεχομένως να φτάνει πια

Θα φανταζόταν κανείς πως με τόση διάδοση του «Γλεντιού», ο Νίκος Οικονομίδης θα είναι ο πιο κερδισμένος από όλους. Δεν είναι βέβαια ακριβώς έτσι τα πράγματα: δικαιώματα τού αποδίδονται μόνο για τις επίσημες επανεκτελέσεις και όχι για τις ζωντανές εκτελέσεις, που είναι και οι περισσότερες. «Προς το παρόν, δεν έχω πάρει δικαιώματα της προκοπής, δεν έχω καταλάβει καμία διαφορά. Ενδεχομένως ύστερα από κάποιους μήνες να αποδοθούν κάποια δικαιώματα. Το σίγουρο είναι ότι δεν έχω γίνει πλούσιος. Και viral να γίνεις, δεν ζεις από τα δικαιώματα», λέει γελώντας.

Είδε πάντως, ένα νέο κοινό που έμαθε τη μουσική του μέσα από «Το Γλέντι» να έρχεται και στις δικές του εμφανίσεις; Εξηγεί: «Πάντα ερχόταν και σε μας νέος κόσμος. Ξεκίνησε με τον παλιό Ικαριώτικο και από εκεί άρχισε ένα κίνημα ακροατών, που βρήκαν και στο “Γλέντι” το τραγούδι που τους εκφράζει. Από την άλλη, είναι και οι “φασαίοι” που λέμε, που το τραγούδι τους είναι το “Αφούσης”. Πάντα είχαμε νέο κόσμο με αγάπη και σεβασμό. Μου λένε για τους “φασαίους”, εγώ δεν έχω δει ποτέ έναν φασαίο στις συναυλίες μας».

πηγή